Upadłość konsumencka w przypadku zaistnienia niewypłacalności jest jedynym legalnym sposobem wyjścia z długów i trudnej sytuacji finansowej.
Upadłość konsumencka
Należy przez nią rozumieć redukcję lub umorzenie zobowiązań osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w przypadku zaistnienia niezawinionej niewypłacalności. 31 grudnia 2014 roku wprowadzona została nowelizacja upadłości konsumenckiej, istotnie liberalizująca przesłanki ogłoszenia upadłości. Upadłość konsumencką mogą ogłosić osoby nieposiadające żadnego majątku w tym byli przedsiębiorcy. Skutkiem prawomocnego ogłoszenia upadłości będzie umorzenie postępowań komorniczych.
O ogłoszeniu upadłości decyduje sąd rejonowy (gospodarczy wydział upadłościowy) na wniosek dłużnika. Wierzyciele nie mają uprawnienia do przymusowego wszczęcia tego rodzaju postępowania (odmiennie niż w stosunku do przedsiębiorców – osób fizycznych). Ogłoszenie upadłości jest możliwe raz na 10 lat z przyczyn nadzwyczajnych i niezależnych od dłużnika (np. choroba, wypadek, utrata pracy).
Nowelizacja ustawy ułatwiła dostęp do upadłości konsumenckiej, likwidując bariery prawne i finansowe (np. w zakresie obniżenia wysokości opłat sądowych i kosztów ogłoszeń, czy ustalenia wysokości wynagrodzeń syndyków na poziomie wielokrotnie niższym niż wynagrodzenia komorników). Nowelizacja wprowadziła też uproszczoną treść wniosków o ogłoszenie upadłości konsumenckiej i inne ułatwienia w toku postępowania upadłościowego, czyniąc je bardziej przyjaznym dla osób fizycznych.
Aby skorzystać z tej instytucji, należy w złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości do właściwego sądu upadłościowego. Opłata od wniosku wynosi 30 złotych. Przesłanki negatywne względne nie muszą w każdej sytuacji skutkować oddaleniem wniosku o upadłość konsumencką. Sąd może wydać postanowienie o ogłoszeniu upadłości, jeśli możliwe jest zastosowanie tzw. klauzul rozsądku (względów humanitarnych i słuszności).